Wsparcie w trudnych sytuacjach

Kolejne w tym roku zamknięcie szkół spowodowało, że wielu uczniów, ale także rodziców boryka się z problemami. Związane są one z przeróżnymi sytuacjami, od izolacji począwszy przez spadek motywacji, depresję czy problemy rodzinne. Osoby przeżywające kryzysy bardzo często wstydzą się o nich mówić z bliskimi czy znajomymi osobami. Wstyd i zamknięcie w sobie w naturalny sposób powoduje nawarstwienie problemów i przeświadczenie o niemożliwości ich rozwiązania.

Nie bójmy się szukać pomocy u innych. Wychowawca, pedagog to osoby, które zawsze chętnie wysłuchają i spróbują udzielić pomocy. Jeśli jednak o swoich problemach wolelibyśmy porozmawiać anonimowo, poniżej prezentuję instytucje, które stworzone zostały w tym właśnie celu.

Wsparcie w sytuacjach trudnych

Beata Kowalska

DROGI RODZICU!

Przed Twoim dzieckiem kilka tygodni nauki zdalnej w domu. Oto kilka warunków, których spełnienie może być kluczem do sukcesu:

I PLANOWANIE:
1. Wypracuj z dzieckiem schemat działania: stałe godziny pobudki, śniadania, nauki, przerw, zabawy. Rytm dnia pomaga dobrze się zorganizować.
2. Pomóż dziecku wykonać planer. Zapisujcie w nim zadania do wykonania w danym dniu oraz czas przeznaczony na ich wykonanie.

II DOBRA ORGANIZACJA:

1. Dziecko powinno mieć w domu stałe miejsce do nauki – najlepiej, jeżeli będzie to własny pokój i własne biurko.
2. Jeżeli w domu jest kilkoro dzieci do jednego komputera należy ustalić godziny pracy.
3. Zadbaj o porządek na biurku: usuń z niego przedmioty, które rozpraszają uwagę dziecka, wyłącz telewizor, wywietrz pokój.
4. Nie odrywaj dziecka od pracy nad lekcjami.

III NAUKA:

1. Jeśli Twoje dziecko pracuje szybko i energicznie, ale łatwo się męczy zadbaj o to, by naukę zaczęło od przedmiotu najtrudniejszego dla niego; na koniec niech zostawi to, co dla niego jest łatwe.
2. Jeśli Twoje dziecko ma trudności z zabraniem się do pracy, powinno zaczynać od przedmiotu, który lubi najbardziej lub najłatwiejszego zadania, po to aby nie zniechęciło się od razu do lekcji.
3. Dopilnuj, aby nauka odbywała się w godzinach dopołudniowych.
4. Wypracuj z dzieckiem stałe przerwy np. co pół godziny oraz w sytuacji zmęczenia czy dekoncentracji. Niech to będzie przerwa na gimnastykę przy otwartym oknie lub rozmowę (nie zabawę- to wciąga i trudno będzie dziecku wrócić do nauki).
5. Pamiętaj o zdrowych przekąskach (warzywa i owoce) i wodzie (mózg ją bardzo lubi).

IV MĄDRZE MOTYWUJ:

1. Nie stosuj kar, ale nagrody (każdy rodzic wie najlepiej, co lubi jego dziecko).
2. Wspieraj, ale nie wyręczaj. Jeśli dziecko czegoś nie wie, a Ty masz możliwość, nakieruj go na odpowiedni tok pracy. Pamiętaj, ze zawsze możesz zwrócić się o pomoc do nauczyciela przedmiotu.
3. Doceniaj osiągnięcia swojego dziecka. Pytaj go o to czego się dziś nauczył, a nie jaką ocenę dostał. Nie ocena jest tu najważniejsza, a przyrost wiedzy.
4. Interesuj się postępami dziecka. Jeśli masz chwilę czasu spójrz czym dzisiaj zajmuje się Twoja pociecha. Jeśli to możliwe wspólnie obejrzyjcie zaproponowany film, rozwiążcie quiz czy krzyżówkę.
5. Buduj w dziecku poczucie własnej wartości. Nigdy nie pozwól, żeby mówiło źle o sobie. Poszukaj i wskaż rzecz, którą dziecko wykonało dobrze (choćby miał to być pięknie zapisany temat lekcji).
V BEZPIECZEŃSTWO W SIECI:

1.Ustal jasne zasady – jasno komunikuj dziecku czego nie może robić w Internecie.
2. Zmień ustawienia przeglądarki, by wszystkie niedozwolone treści były blokowane i filtrowane.
3. Naucz dziecko zasady ograniczonego zaufania do innych w sieci.
4. Pozwól korzystać dziecku z adresów internetowych proponowanych przez nauczycieli- oni na pewno je sprawdzili.

VI DOBRE NASTAWIENIE:

1. Selekcjonuj treści, które docierają do uszu dziecka (ilość zarażonych, ofiary śmiertelne- te dane przerażają nawet dorosłych, a co dopiero dzieci!).
2. Dopilnuj, aby Twoje dziecko pozostało w domu, a kontakty ze znajomymi odbywały się telefonicznie.
3. Zwracaj szczególną uwagę na higienę (częste mycie rąk, wietrzenie pomieszczeń).
4. Zadbaj o relaks Twojego dziecka. Pograjcie wspólnie w grę planszową, poczytajcie, ciekawą książkę lub obejrzycie film. Możecie również wybrać się w wirtualną podróż po galeriach i muzeach świata. W internecie znajdziesz wiele ciekawych, darmowych propozycji na ten trudny czas.
5. Pamiętaj, że nie jesteś sam. Chwile zwątpienia, załamania są czymś normalnym w trudnych sytuacjach. Zawsze możesz zadzwonić i porozmawiać z pedagogiem szkolnym.

Beata Kowalska

CZY WARTO CZYTAĆ ???

Bezapelacyjnie – TAK!
Ale po co? - spytają niektórzy – oto powody, dla których warto czytać: (Popieram je cytatami, złotymi myślami na temat książek i czytania)

1. Czytanie kształtuje charakter, wyrabia cierpliwość, uczy właściwych postaw.
Zauważam, że czytając książkę przeważnie utożsamiam się z jakimś bohaterem, a z innym zupełnie nie, uczę się od dzieciństwa oceniać postawy ludzi pod względem moralnym. Literatura to moja nauczycielka życia.
„Jakiż wpływ ma książka? Wprowadza w człowieku zmiany. Po przeczytaniu książki zaczynam inaczej kochać, inaczej myśleć.” Adolf Dygasiński

2.Poszerza się zasób słownictwa.
Nawet jeśli nie należysz do osób śmiałych, możesz zabłysnąć w rozmowie sięgając do bogatego zasobu słownictwa używanego przez pisarzy, bo przecież to słownictwo, gdy czytasz, czytasz i czytasz, przenika do twojego osobistego słownika i staje się twoim. Również pisząc zaskakujesz ciekawymi sformułowaniami, nie jesteś nudny np. dla nauczyciela czytającego twoje wypracowanie. W szkole podstawowej męczyłam moją nauczycielkę, żeby zadawała kolejne wypracowania, a ponieważ nie zaspokajało to mojej potrzeby pisania, stworzyłam setki, setki długich listów.

3. Poprawia się pamięć, koncentracja uwagi.
Czytanie nauczyło mnie skupienia, lubiłam uczyć się na pamięć wierszy i nawet długich fragmentów prozy, startowałam w konkursach recytatorskich – wy tak samo możecie! Pomagało mi to nie tylko w nauce języka polskiego, ale nawet matematyki i innych przedmiotów.
Dla starszych osób czytających książki prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Alzheimera jest 2,5 raza mniejsze. „Czytanie rozwija rozum młodzieży, odmładza charakter starca, uszlachetnia w chwilach pomyślności, daje pomoc i pocieszenie w przeciwnościach.” Cyceron

4. Czytanie zachęca do wypowiadania się i uczestniczenia w życiu społecznym – lepsza samoocena.
Człowiek elokwentniejszy jest śmielszy, ma pozytywny obraz samego siebie, posiadając więc swoje zdanie, swoje opinie nie obawia się ich przedstawić innym. Wierzy, że są one dobre i wartościowe.

5. Czytanie relaksuje, pomaga zwalczyć stres.
Czytając ciekawą książkę zapominam o problemach, wkraczam w zupełnie inny świat, zatracam się w nim. Umyślnie staram się czytać wolniej, choć nie zawsze się da, nade wszystko nie chcę, aby książka się skończyła.
„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa,jaką sobie ludzkość wymyśliła.” Wisława Szymborska
„Wiesz co jest najgorsze w czytaniu książki? Ten moment, kiedy musisz ją zamknąć i wrócić do rzeczywistości” temysli.pl

6. Uczy myślenia analitycznego, krytycyzmu i niezależności.
Czytając stykasz się z rozmaitymi postawami, opiniami, uczysz się oceniać, wyrabiasz sobie własne zdanie, potrafisz coraz lepiej przewidywać, co się może wydarzyć, nie przyjmujesz jako pewnik zdania innych.
„Uwaga! Czytanie poszerza horyzonty i grozi posiadaniem własnego zdania”.

7. Zwiększa się zdolność do empatii.
Pomiędzy mną a bohaterem książki w procesie czytania wytwarza się swoista więź, która pozwala mi głębiej odczuć, zrozumieć uczucia innych, uczy mnie współczucia i wyrozumiałości.
„Książka naucza serce dobroci i miłości; naucza świętości cierpienia i pogody bólu” Kornel Makuszyński

8. Czytanie sprawia, że lepiej się uczysz, jesteś mądrzejszy, inteligentniejszy, atrakcyjniejszy w oczach innych.
Czytający jest bardziej kreatywny, pomysłowy (książki to skarbnica pomysłów), przez to też częściej odnosi sukcesy.
„ Czytanie jest dla umysłu tym, czym gimnastyka dla ciała”.
„Czytanie to odnajdywanie własnych bogactw i własnych możliwości przy pomocy cudzych słów.” Jarosław Iwaszkiewicz

9.Piszesz poprawnie pod względem ortograficznym.
Nigdy nie miałam problemów na dyktandach – obrazy trudnych wyrazów same utrwalały się w moim mózgu bez mojego udziału, po prostu kiedy czytałam...

10. Rozwija się Twoja wyobraźnia.
Wolę czytanie od oglądania filmu, ponieważ mogę sobie „po mojemu” wyobrazić postaci i wydarzenia, nikt mi tego nie narzuca. Dzięki książce mogę też być przez jakiś czas kimś innym i przeżyć inne życie.
„Kto czyta książki, żyje podwójnie.” Umberto Eco

11. Książka to niezawodny towarzysz i lekarstwo na nudę.
Nawet będąc sam na sam ze sobą nie musisz się czuć osamotniony, kiedy masz przy boku ciekawą książkę. W dzieciństwie uciekałam z książką jak najdalej od ludzi, w ciepłe dni na łono natury, zaszywałam się w jakimś kącie, aby nikt nam nie przeszkadzał – mnie i światu przedstawionemu w książce.
„Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.” Gilbert Keith Chesterton „Czytanie dobrych książek jest niczym rozmowa z najwspanialszymi ludźmi.” Kartezjusz


A dlaczego warto często czytać dziecku głośno?
-stymuluje to rozwój mózgu
-rozbudza ciekawość świata, rozwija zainteresowania
-rozwija słownictwo
-stymuluje rozwój emocjonalny – rozwija wrażliwość i empatię
-buduje więź między dzieckiem a dorosłym
-zwiększa zasób wiedzy, pomaga odnieść sukces w szkole
-pomaga radzić sobie z problemami
-buduje pozytywny obraz samego siebie
-kształtuje nawyk i uczy radości z czytania na całe życie
-chroni przed uzależnieniami, np. od telewizji, komputera.

Z życzeniami MIŁEJ LEKTURY!
logopeda Beata Goc

SLÓW KILKA OD SZKOLNEGO LOGOPEDY

DRODZY RODZICE dzieci uczęszczających na logoterapię!

1. Kiedy dziecko zostało zakwalifikowane lub uczęszcza od jakiegoś czasu na logoterapię, proszę, pilnujcie 3 rzeczy, aby nie miało dodatkowych stresów szkolnych (szczególnie zwracam się w tym momwncie do rodziców pierwszoklasistów):
primo – aby ćwiczyło z Wami w domu przed lustrem minimum 3 razy w tygodniu (przyznam się, tj. wydaje mi się, że często ćwiczy tylko raz)
secundo – by miało zeszyt (tu muszę pochwalić lwią część z Was, że to jest dopilnowane)
tertio – niech też odrobi zadanie domowe, bo gdy go nie ma, to szczerze wątpię, czy naprawdę ćwiczyliście.
2. Dlaczego tak ważne jest ćwiczenie przed lustrem?
a) Wasze dziecko musi widzieć polożenie artykulatorów, czyli swego języka, warg, zębów podczas wymowy głosek, których wymowa sprawia mu trudność -jest mu wtedy łatwiej nauczyć się prawidłowej wymowy
b) uczy się samokontroli i ma większe szanse wcześniej zakończyć terapię.
3. Dlaczego trzeba ćwiczyć w domu?
a) 1-krotne przećwiczenie utrwalanego materiału na zajęciach nie wystarczy
b) ponieważ „powtarzanie jest matką nauki”, tak więc powtarzajcie, powtarzajcie i jeszcze raz powtarzajcie z dzieckiem to, czego uczyło się na zajęciach, aby w jego pamięci wzrokowej , czuciowej i słuchowej zapisał się układ narzadów artykulacyjnych właściwy ćwiczonej głosce, np. dla (sz): czubek języka u góry przy wałku dziąsłowym, zęby zbliżone, wargi w dzióbek.
4. Jeśli macie trudności z ćwiczeniem w domu, bo wskazówki do ćwiczeń są dla Was niejasne, zawsze można podejść do mnie, tj, do Waszego szkolnego logopedy, to wyjaśnię bądź zademonstruję, jak trzeba ćwiczyć (w godzinach podanych na tablicy, a najlepiej w czasie dyżuru w świetlicy w pt. 13 – 16).
Jeśli dziecko niechętnie ćwiczy w domu:
- ćwiczcie razem bawiąc się, grając w jakąś grę planszową – niech to będzie przyjemnością
- polecam też ćwiczenie z portalem internetowym mimowa.pl (skądinąd wiem, że niektórzy już korzystają z tego portalu)
- można zaproponować jakieś nagrody za każdy dzień, kiedy dziecko ćwiczy – to już zależy od Waszej inwencji.
5. Jeśli terapia w Waszym mniemaniu trwa już długo i nie widać oczekiwanych rezultatów:
a) wiedzcie, Drodzy Rodzice, że terapia danej głoski składa się z 3 etapów
I Wywoływanie
II Utrwalanie
III Automatyzacja – najtrudniejszy etap, bo polega na wprowadzeniu prawidłowej wymowy do swobodnych wypowiedzi w codziennym życiu
b) jeśli Wasza pociecha potrafi już w zdaniach lub krótkim opowiadaniu prawidłowo wypowiadać głoskę, nie wymagajcie,żeby od razu zaczęlo stosować to w codziennym życiu, korygujcie delikatnie, ale nie krytykujcie, chwalcie za każdy sukces – na wszystko przyjdzie czas
c) możecie wyznaczyć sobie do korygowania, a dziecku do samokontroli np. 1 dzień w tygodniu na początek, a potem sukcesywnie zwiększać ilość takich dni i zachęcać dziecko, aby nie bało się zastosowac prawidłowej wymowy w szkole, w sklepie itd.
POWODZENIA W TERAPII DOMOWEJ I WIELU SUKCESÓW
życzy logopeda Beata Goc

WSKAZÓWKI DO POSTĘPOWANIA Z DZIECKIEM Z ZESPOŁEM NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ

1. Należy ustalić i ciągle o nich przypominać jasne, zrozumiałe i jednoznaczne zasady obowiązujące w domu (dotyczące m.in. nauki, odrabiania lekcji, czasu wolnego).
2. Należy uczyć porządkowania swojego miejsca pracy i zabawy, kontrolowania swych zachowań.
3. Wydawane dziecku polecenia powinny być krótkie i proste, a ich wykonywanie należy konsekwentnie sprawdzać.
4. Należy od dziecka wymagać stałych reakcji na powtarzające się prośby, polecenia.
5. Ze szczególną starannością należy zadbać o spokój miejsca pracy dziecka (własny pokój, biurko, cisza podczas nauki i odrabiania lekcji, stonowane kolory, jak najmniej bodźców pobudzających i rozpraszających uwagę).
6. Nieustannie należy przypominać o samokontroli i sprawdzaniu („zobacz, czy na pewno wszystko zrobiłeś…”).
7. Trzeba zauważać nawet najdrobniejsze sukcesy dziecka, często chwalić i zachęcać do dalszej pracy.
8. Kiedy dziecko zrobi coś źle trzeba mu na to zwrócić uwagę, poprawić.
9. Nieustannie należy szukać nowych, możliwych do zaakceptowania form rozładowania nadruchliwości (sport, pomoc w sprzątaniu, robieniu zakupów, przygotowywaniu posiłków, itp.). Im większa różnorodność pomysłów tym lepsze efekty.

Na podstawie dostępnej literatury opracowała Beata Kowalska-pedagog szkolny

Drodzy Rodzice!

Każdy z nas spotyka się czasem z problemami, z którymi nie umie sobie dać rady. Często wstydzimy się poprosić kogoś wprost o pomoc, opowiedzieć mu o problemach, z którymi się borykamy. Prosimy Was, nie wahajcie się zwracać do nas, nauczycieli o pomoc, radę, zwłaszcza, jeśli sprawy dotyczą dzieci, o których dobro przecież wspólnie zabiegamy. Jeśli jednak zdecydujecie, że sami poszukacie rozwiązania trudnej sytuacji, w której się znaleźliście, oto kilka adresów instytucji niosących pomoc dziecku i rodzinie.

DOKĄD PO POMOC?

I. INSTYTUCJE POMOCY SPOŁECZNEJ:

1. Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie
Toruń, ul. Konstytucji 3-go Maja 40c tel. 056 65 08 562
CELE OŚRODKA:
- podejmowanie działań wspierających osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia bieżących potrzeb i umożliwienia im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka,
- pomoc w doprowadzeniu do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem,
- umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których własnymi siłami nie są w stanie przezwyciężyć,
- pomoc dziecku i rodzinie
1.1 Dział pomocy środowiskowej MOPR
1.2 Dział rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych MOPR
1.3 Dział pomocy rodzinie i dziecku MOPR
1.4 Dział interwencji kryzysowej i poradnictwa specjalistycznego MOPR
1.5 Biuro prawne MOPR
1.6 Zespół analiz, sprawozdawczości i doradztwa metodycznego MOPR

2. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie
Toruń, ul. Dekerta 24 tel. 056 661 17 30
CELE OŚRODKA:
- pomoc społeczna o charakterze publicznym dotyczącym polityki prorodzinnej oraz wspierania osób niepełnosprawnych

3. Wydział Świadczeń Rodzinnych Urzędu Miasta Torunia
Toruń, ul. Moniuszki 11/13 tel. 056 657 43 70
CELE OŚRODKA:
- przyznawanie świadczeń rodzinnych i dodatków mieszkaniowych

4. Internetowe Centrum Pomocy icp@mopr.torun.pl

5. Telefon Zaufania: 056 622 00 00

II. PLACÓWKI WSPIERAJĄCE OFIARY PRZEMOCY

1. Toruńskie Centrum Caritas im. Matki Marii Karłowskiej
Toruń, ul. Szosa Bydgoska 1 tel. 056 654 05 43

2. Ośrodek Pomocy Czerwonego Krzyża
Toruń, ul. Szczecińska 13 tel. 056 657 22 52

3. MOPR:
• Dział Interwencji Kryzysowej i Poradnictwa Specjalistycznego
• Dział Pomocy Środowiskowej

III. PLACÓWKI OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZE WSPARCIA DZIENNEGO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY ORAZ ŚWIETLICE ŚRODOWISKOWE Z PROGRAMEM PROFILAKTYCZNYM

1. Świetlica środowiskowa przy SP nr 6
Toruń, ul Łąkowa 13 tel. 056 622 40 74

2. Świetlica środowiskowa „Dzieciom Starówki”
Toruń, ul. Wielkie Garbary 2 tel. 056 652 23 71

3. Ognisko wychowawcze przy Toruńskim Centrum Caritas
Toruń, ul. Szosa Bydgoska 1 tel. 056 654 05 43

4. Ognisko wychowawcze przy Centrum Pielęgnacji Caritas
Toruń, ul. Wyszyńskiego 7/9 tel. 056 645 38 48

5. Ognisko wychowawcze dla dzieci i młodzieży z rodzin patologicznych i wielodzietnych przy Stowarzyszeniu Opieki Nad Dziećmi Opuszczonymi PN. „Oratorium” im. KS. B. Markiewicza
Toruń, ul. Rybaki 59 tel. 056 522 27 31

6. Ognisko wychowawcze przy Parafii Św. Faustyny
Toruń, ul. Św. Faustyny 7 tel. 056 639 44 00

7. Świetlica środowiskowa przy Stowarzyszeniu Opiekuńczo-wychowawczym im. Św. K. Hoffbauera
Toruń, ul. Św. Józefa 23/35 tel. 056 654 47 62

8. Świetlica środowiskowa przy Stowarzyszeniu „Pomoc Rodzinie”
Toruń, ul. Poznańska 63 tel. 056 621 11 52

9. Świetlica środowiskowo-terapeutyczna przy Klubie „Sobótka”
Toruń, ul. Wojska Polskiego 43/45 tel. 056 623 08 72

10. Świetlica środowiskowo-terapeutyczna przy Klubie „Kameleon”
Toruń, ul. Tuwima 9 tel. 056 622 56 64

11. Świetlica środowiskowa przy Klubie „Rubin”
Toruń, ul. Łyskowskiego 29/35 tel. 056 659 91 48

12. Świetlica środowiskowa przy Klubie „Jantar”
Toruń, ul. Dziewulskiego 12 tel. 056 659 91 49

13. Świetlica środowiskowa przy Miejskiej Instytucji Kultury „Dom Muz”
Toruń, ul. Okólna 169 tel. 056 621 05 81

14. Świetlica środowiskowa przy Stowarzyszeniu Opiekuńczo-wychowawczym im. Św. Franciszka
Toruń, ul. Poznańska 49 tel. 056 652 01 23

IV. POMOC DLA UZALEŻNIONYCH

1. Wojewódzka Poradnia Uzależnień i Współuzależnień
Toruń, ul. Szosa Bydgoska 1 tel. 056 622 68 31

2. Ośrodek Terapii Odwykowej Uzależnień Pododdział Młodzieżowy Terapii Uzależnień
Toruń, ul. Tramwajowa 2/4 tel. 056 623 62 14

3. Oddział Odwykowy Całodobowy
Toruń, ul. Włocławska233-Czwerniewice tel. 056 622 93 21

4. „Zdrowa Rodzina”
Toruń, ul. Kościuszki 23 tel. 056 623 23 62

V. PORADNIE

1. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
Toruń, ul. Prosta 4 tel. 056 622 46 17

2. Przychodnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci I Młodzieży
Toruń, ul. Mickiewicza 24/26056 658 08 12

3. Odział Psychiatryczny Dzieci i Młodzieży
Toruń, ul. Curie-Skłodowskiej 27/29 tel. 056 658 07 00

Informacje o innych placówkach lub szczegółowych zakresach pracy tych instytucji znajdziecie Państwo u pedagoga szkolnego.

Opracowała:
Beata Kowalska